အမွတ္တရ ကုသိုလ္တခု

နွစ္သစ္မဂၤလာပါ မိတ္ေဆြအေပါင္းတို ့။

ေနမေကာင္း ၊ နက္မေကာင္းလို ့ လိုင္းမဝင္ရ ၊ ဖဘ အိမ္လည္မထြက္ျဖစ္တာ ၂ရက္ရွိသြားျပီ။

 နွစ္ေဟာင္းကုန္ခါနီး ျပဳခဲ့တဲ့ ဒါနကုသိုလ္ေလးတခုကို ျပန္လည္အမွတ္ရရင္း နွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆို လိုက္ပါတယ္။

၂၉၊၁၁၊၂၀၁၃ မနက္ေစာေစာ ၆နာရီ၁၅မိနစ္... စုရပ္မွာ ဆံုႀက ၊ ျပီးခဲ့တဲ့ ၂ေခါက္ တံုးက ေနမေကာင္းလို ့ မလို္က္ျဖစ္တဲ့ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မွဳနွင့္ ကုသမွဳ အဖြဲ့ နဲ့အတူ လုပ္အားေပး ခရီးတိုေလး ထြက္ျဖစ္တယ္။ စိတ္တူ ဝါသနာတူ ေမာင္ႏွမ တစု ဒီတေခါက္ေတာ့ ဥကၠံျမို့နယ္အတြင္းမွာရွိတ့ဲ ဗ်ာဒ ေရွးဘုရားႀကီးဝိုင္းအတြင္းရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ စုစည္းေရာက္ရွိေနႀကတဲ့ ေက်းရြာသူ ရြာသား မ်ားကို က်န္းမာေရး စစ္ေဆး ကုသေပးခ့ဲႀကတယ္ ။





အေျခခံ က်န္းမာေရးအသိေပးျခင္း ဆီးခ်ိဳ ေသြးတိုး ေရာဂါမ်ား အေႀကာင္း ေျပာႀကား ေဆြးေႏြးခဲ့ႀကတယ္ ။ေသြးေပါင္ခ်ိန္ေပးျခင္း၊ ေသြးခ်ိဳ ပမာဏ တိုင္းေပးျခင္း စသျဖင့္ စစ္ေဆးေပးခဲ့ႀကတယ္။ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားေတြ ထံုက်င္ေနျပီး ေရငတ္ ဆီးမ်ား ေခါင္းမူး ေနတဲ့လူလတ္ပိုင္း အမ်ိုးသမီးတဦးဆိုရင္ သူ ့မွာ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ မရွိပါဘူးလို ့ သူ ့ကိုယ္သူ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားတာ၊ စိတ္မခ်လို ့ပါလာတ့ဲ စက္ကေလးနဲ့ double check လုပ္ႀကည့္တာ ေသြးခ်ိဳပမာဏ အရမ္းတက္ေနလို ့ျမိဳ ့ ့နယ္ ျပည္သူ ့ေဆးရံုမွာ ကုသဖို ့လြွဲေျပာင္းေပးခဲ့ရတယ္။  

ကေလးငယ္တဦးမွာလည္း ေခ်ာ္လဲလို ့ လက္ေကာက္ဝတ္အရိုးက်ိဳးျခင္း လကၡဏာျပတဲ့အတြက္ ေရွးဦးသူနာျပဳ ျပဳစုနည္းနဲ့ပဲ ရွိတဲ့ ေဆးဘူးကပ္ထူျပားကို အေနေတာ္ ေခါက္ခ်ိဳးျပီး ပတ္တီးစည္း splint သေဘာမ်ိုးစည္းေပးျပီး ေဆးရံုမွာ လိုအပ္သလို ဆက္ကုဖို ့ လြွဲေပးခဲ့ရတယ္ ။ ေလာေလာဆယ္ကိုယ္ေတြ မတတ္နိုင္တဲ့ အရာေတြဆိုေတာ့ လိုအပ္သလို လွြဲေျပာင္းေပးရတာေပါ့ေလ။ လူနာအက်ိုးအတြက္မဟုတ္လား။ ဒီလိုပဲ လူထုအက်ိဳးအတြက္ တိုးတက္ေရးအတြက္ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိတဲ့သူလက္ထဲ လြွဲအပ္ဖို ့လိုမယ္ ထင္တာပါပဲ။ ငါသာလွ်င္ ဆရာႀကီးဝါဒနဲ့ အတင္းတြယ္ကပ္ေနလို ့ မသင့္ေတာ္ဘူးေပါ့ေလ။ေျပာရင္းဆိုရင္း အေနွာင့္အသြားမလြတ္တာေတြ ပါလာျပန္ျပီ။ လိုရင္းပဲ ဆက္ေျပာပ့ါမယ္။

 လူနာစဲသြားတဲ့အခ်ိန္ ေန့လည္ တနာရီခြဲ မွာ ဗိုက္ကလည္းဆာ ဘုန္းႀကီးနဲ့ ရြာသာေတြ တည္ခင္းေက်ြးေမြးတဲ့ ထမင္း ဟင္းကလည္း ေကာင္းဆိုေတာ့ ကိုယ္တို ့အဖြဲ့ ေခါင္းမေဖၚတမ္း စားလိုက္ႀကတာ အားရပါးရပါပဲ။ တဦးကေစတနာ တဦးက ေမတာ ဆိုတဲ့စကားသိပ္မွန္တာပဲေလ။လူနာ အဖြားတေယာက္က သမီးေလးတို ့မ်က္နွာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ အေမႀကီး ေရာဂါ တဝက္သက္သာသြားျပီ ဆိုတဲ့ စကားကို နားနဲ့ ဆပ္ဆပ္ႀကားလိုက္ရတာ ရင္ထဲ ေျပာမျပတတ္တဲ့ ပီတိစိတ္ေလး ျဖစ္ခဲ့မိတယ္။

 အရင္တံုးကဆို ဒီလို စကားလံုးမ်ိဳးက ရုပ္ရွင္တို ့ ဇာတ္လမ္းပမာတို ့ စာအုပ္ထဲမွာတု့ိပဲ ႀကားခ့ဲ ဖတ္ခ့ဲဖူးတာကိုး ။ အ ခ်ိန္လင့္မစိုးလို ့ ေနာက္ထပ္လာတ့ဲ လူနာေတြကို အျမန္စုျပီး အုပ္စုခြဲႀကည့္ျပီးသကာလ ၂နာရီ ခြဲခါနီးေတာ့ ဘိုးဘြားရိပ္သာေလးတခုဆီကို ဆက္လက္ သြားျပီး အဘိုး အဘြား ၂၇ ဦးကို ႀကည့္ရွဳ ေဆးေပးကုသ ခဲ့ႀကပါတယ္။ 
 



 ဦးေမာင္ရံုး နဲ့ ေဒၚရင္ဆိုတဲ့ တရုပ္ဇနီးေမာင္ႏွံ၂ဦး စတင္ ထူေထာင္ခဲ့တ့ဲ လူအိုရုံေလးဟာ အနီးပါတ္ဝန္းက်င္က ဘဝေနဝင္ခ်ိန္မွာ ခ်ိဳ ့တ့ဲစြာ ျဖစ္ေနႀကတဲ့ လူအိုမ်ားအတြက္ အားကိုး ခိုလွံဳစရာ ရိပ္သာေလးအျဖစ္ တည္ေနခဲ့တာ နွစ္ေပါင္းအေတာ္ႀကာပါျပီ ။အဲဒါေၾကာင့္ အဘိုး အဘြားမ်ား အသံုးတည့္မည့္ ေဆးဝါး အခ်ိဳ ့ နဲ့ တေန့စာ စားစရိတ္ကိုလည္း လွူဒါန္းခဲ့ႀကပါတယ္ ။ရိပ္သာက ျပန္လည္ျပဳစုလိုက္တဲ့ ေကာ္ဖီ မုန္ ့ မ်ား ကိုလည္း ထၤုးစံ မပ်က္ ေပ်ာ္ရြွင္စြာ သံုးေဆာင္ခဲ့ႀကသေပါ့။ ျမန္မာ့ ဓေလ့ အတိုင္း ရင္းနွီးစြာ ေစတနာ ထက္သန္မွဳ ရွိႀကပံုေလးေတြက ခ်စ္ဖို ့အလြန္ေကာင္းတာပဲေလ။ ကိုယ့္ မရွိ ရွိတာေလး ခ်ေက်ြးတတ္ႀက၊ ပကာသန မဖက္ ရိုးသား ပ်ဴငွာတတ္ႀကေပသကိုး။ ကိုယ့္ကို ေက်ြးလို ့ ေျပာတာ မဟုတ္ရေႀကာင္းပါ ။



 ေနာက္တဖန္ ခရီးဆက္တာကေတာ့ အမည္ မမွတ္မိတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေဆာင္မွာ ေနမေကာင္းတဲ့ ဘုန္းဘုန္း ၄၊ ၅ ပါး နဲ့ လူအခ်ိဳ ့ကို ႀကည့္ရွဳ ေပးခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ္တို ့အဖြဲ့ထဲက အတက္ၾကြဆံုး ဘုန္းဘုန္းတို့နဲ့ ေလွ်ာက္တင္စကားေျပာရာမွာ အေျပျပစ္ဆံုးကေတာ့ ေဒါက္တာေဒၚၾကဴၾကဴဝင္းပါ ။ သူဟာ ျမန္မာျပည္ဖြား ဘာသာျခား တဦးျဖစ္ေပမဲ့ ဘုန္းၾကီး၊ ဘုရား မ်ားမွာ ရွိခိုးကန္ေတာ့ေလ့မရွိေပမဲ့ ကာလ ေဒသ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနထိုင္ က်င့္ၾကံ တတ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ၾကည့္ျပီး အခု လူတိုင္းနီးပါးနဲ့ ေရွာ့ ရွိေနတဲ့ သူတို ့ ဘာသာဝင္ေတြ ထဲ မွာလည္း လူသားဆန္သူေတြ ရွိေနေသးပါလားလို ့ အသိအမွတ္ ျပဳမိပါတယ္။ 








 လူနာေတြကို ၾကည့္ျပီး ခ်ိန္က ညေန ၅ နာရီထိုးခါနီးေပါ့ ။ အကယ္ဒမီ လိုက္ဖ္ရိွဳး ႀကည့္ဖို ့အားခဲထားႀကတဲ့ အဖြဲ ့သားေတြလည္း အိမ္ကို အျမန္ျပန္ေရာက္ခ်င္ကာမွ ကားလမ္းပိတ္တာကို မနည္း သည္းခံျပီး ကားေပၚမွာ အိပ္ခ်င္ေျပ အခ်ဥ္ထုတ္စားၾက အခ်ိန္ကုန္ျမန္တယ္ထင္ရေအာင္ စကားဝိုင္း ဖြဲ့ႀကနဲ့ ေပ်ာ္စရာၾကီးပါပဲ။ ဒီနွစ္ အကဲဒမီ မွာ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ရမယ္ စသျဖင့္ ကိုယ့္အႀကိဳက္ သူ ့အႀကိဳက္ အႀကိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးေနလိုက္ႀကတာ ကိုယ့္တေယာက္ထဲ ေတမိ ျဖစ္လို ့့ ၊ အေႀကာင္းရင္းကေတာ့ အဲဒီတစ္ႀကိဳကားေတြ တကားမွ ကိုယ္မႀကည့္ဖူးပဲကိုး ။ေနာင္ဆို လူဝင္ဆန့္ေအာင္ ျမန္မာ ဇာတ္ကားေတြ မလြတ္တမ္း ႀကည့္ ရ မလို ျဖစ္ေနတယ္။ 




ဟုတ္ေသးပါဘူးေလ ၊ မႀကည့္ျဖစ္ တာလည္း တမ်ိဳးေကာင္းပါတယ္ ။ ေဒါမနႆစိတ္ေတြ မျဖစ္ရေတာ့ဘူးေပါ့ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည ၇ နာရီ ထိုး ေတာ့မယ္ ။ခြက္လန္ အဲ လက္ပံ ဥ အေဖြးသားနဲ့ ကိုေဇာ္ အျမီွးဖ်ားေလးေတာ့ ေတြ ့လိုက္ ျမင္လိုက္ ရပါေသးသကြယ္ ။ အစိုလိုလို အေျခာက္လိုလို ဝတ္ဆင္ ျပင္ဆင္ ထားႀကသူေတြ နဲ ့ အရူး အေပါ ရန္ျဖစ္ စရိုက္ သရုပ္ေဖၚကားအမ်ားစုက ဆု ေတြ ရ သြားမွန္း သိလိုက္ရျပီး ျမင္လိုက္ရ ျပီး တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကုသိုလိျဖစ္ ေဆးကုထြက္ႀကတာ အက်ိဳးွရွိေႀကာင္း မွန္ကန္ေႀကာင္း ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳမိလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။ႀကံဳလို ့ေျပာမိတဲ့ ႀကံဳေျပာေလးေတြတခ်ိဳ့ ေႀကာင့္ စိတ္အခန့္မသင့္ ျဖစ္သြားမိရင္ သည္းခံေတာ္မူႀကပါကုန္။နွစ္သစ္နဲ့အတူ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာျပီး ေဘးဘယာေဝးကြာ လိုရာ ဆႏၵ ျပည့္ဝႀကပါေစ ကိုယ့္မိတ္ေဆြတို ့။